" ความผิดพลาด คือ บทเรียน แต่อย่าให้บทเรียนนั้นมาทำลายเราเป็นครั้งที่สอง "
ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราจะรับผิดชอบความผิดพลาดของเราเอง ด้วยการรวมตัว รวมพลัง กล้าแก้ไขสิ่งที่ผิด ถึงแม้การรวมตัวของพวกเราให้เป็นเอกภาพจะเป็นเรื่องค่อนข้างยาก แต่แท้ที่จริงโดยธรรมชาติมนุษย์ คือ สัตว์โขลง หรือ การอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม เหมือนช้าง เหมือนม้า เสือ สิงโต หรือแม้แต่นก ถ้าแยกออกจากฝูงก็อันตราย และต้องมีผู้นำฝูง ไม่ต่างจากกัน
การรวมกลุ่มเป็นเรื่องยาก แต่บทเรียนมีให้เห็นกันแล้ว ต่อแต่นี้คงเหลือแต่ค้นหาผู้นำ และซึ่งความจริงเราจะรู้จักการรวมกลุ่มกันตั้งแต่วัยรุ่นแล้ว นั่น ก็คือ พรรคพวก และในหมู่พรรคพวกที่สนิทกัน เวลาจะไปเที่ยวหรือจะทำกิจกรรมอะไร หรือจะแก้ไขปัญหาความขัดแย้ง จะมีอยู่คนหนึ่งเป็นผู้นำ และให้สังเกต เขาคนนั้น คือ ผู้ที่ทำประโยชน์ได้ดีมากกว่าหมู่
ถ้าเป็นช่วงที่ ผู้ทำประโยชน์ได้มากกว่าหมู่ ยังไม่ชัดเจน จะเป็นช่วงอาการไม่ยอมรับกัน และจะเกิดอาการแข่งขันชิงความเป็นผู้ นำกัน โดยอาจจะไม่รู้ตัว จะเกิดภาพความขัดแย้ง และโจมตีกัน ตามอารมณ์และอุบายต่าง ๆ จนกว่าใคร ภาพของงานจะออกมา ดีกว่าชัดเจน จึงจะเกิด การยอมรับ นี้เป็นเรื่องปกติ เป็นธรรมชาติ "ค่าของคนวัดกันที่ผลของงาน" "ไกลทางรู้กำลังม้า กาลเวลารู้น้ำใจคน" ดังนั้น การรวมกลุ่ม ผู้นำที่ดีจะหนีไม่พ้นการเรียนรู้ความอดทน และต้องทนต่อความขมขื่น ผู้ที่ยังไม่พร้อมก็ต้องยอมตามไปก่อน ซึ่งเป็นเรื่องปรกติเช่นกัน ไม่ใช่เรื่องเสียศักดิ์ศรีและทางอ อกของการที่ยังไม่ยอมรับกัน ก็ต้องอาศัย การประชุม เพื่อเจรจา แลกเปลี่ยนแชร์ความคิด ซึ่งกันและกัน ค้นหาข้อสรุป เพื่อการเปลี่ยนแปลง
และเพื่อสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ร่วมกัน โดยอาศัยมติเสียงส่วนใหญ่ เป็น อำนาจสูงสุด นี้เรียกว่า " ประชาธิปไตย "
โดย ดาด้า แดงจันทบูร
28/6/56
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น